Διάβαζα σήμερα τις χθεσινές εφημερίδες, καθώς δεν έχουν βγεί καινούριες και δυστυχώς δεν είχα χρόνο για τίποτα καλύτερο, και έπεσα πάνω στον Στάθη. Εντάξει ο καθένας έχει τα κόμπλεξ του, αλλά η τελευταία παράγραφος είναι λίγο απαράδεκτη από κάθε σκοπιά αισθητικής.
"Και προσεύχομαι -ναι, εγώ ο άθεος προσεύχομαι, στα δάκρυα της Μεγαλομάτας με τα σκληρά, πιο σκληρά απ' την ασπίδα του Αχιλλέα λόγια ενός πιτσιρικά πιο τρυφερού απ' τα όνειρά του: «Βάλτε τα δολάριά σας στον κώλο σας! πόσα θα χωρέσει;»..."
Τελικά νομίζω ότι ποτέ δεν θα καταλάβω τους ορθοδοξία uber alles αριστερούς.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
το τραγικα αστειο σε αυτες τις υποθεσεις ειναι τα διπλα μετρα και σταθμα. Ας πουμε η εξης ατακα μονο απο παραφρονα και απο ελληνα αριστερο ακουγεται:
"ώστε να μην πιάνονται πλέον κώτσοι κι εξ απήνης, όπως με τις πρώτες κρίσεις της μετασοβιετικής εποχής, τύπου Σερβίας."
το ιδιο ατομο που στηριζε την (δυνατοτερη, επιτιθεμενη) Σερβια ειναι εναντιον του Ισραηλ? Μα Ισραηλ και Σερβια το ιδιο καναν πανω κατω (το ΙΣραηλ ευτυχως αποφευγει την εθνοκαθαρση προς το παρον)!!
Κοτσάνες έχω ακούσει πολλές, συνήθως δεν έχουν να κάνουν με την πολιτική τοποθέτηση. Μάλλον έχει να κάνει με τους ανθρώπους και τα κόμπλεξ τους.
Δημοσίευση σχολίου