Πέρασαν ήδη πέντε χρόνια από την εντεκάτη Σεπτέμβρη 2001. Πολλά έχουν αλλάξει στην Αμερική, κυρίως ο τρόπος που βλέπουν τα πολιτικά δικαιώματα, και τους μουσουλμάνους μετανάστες (αν και φέτος ο αριθμός των μουσουλμάνων μεταναστών αυξήθηκε). Ο πρόεδρος στο μεταξύ, έχει ξεκινήσει δύο πολέμους, ένα δικαιολογημένο σχεδόν στο Αφγανιστάν και ένα στο Ιράκ. Τρία χρόνια και κάποιους μήνες μετά, έμαθε και το φιλοθεάμων κοινό ότι ο Σαντάμ δεν είχε καμμία σχέση με την "Βάση" Αλ Κάιντα, και ότι δεν είχε κάν όπλα μαζικής καταστροφης. Τελικά είναι πιο ασφαλής οι Αμερικάνοι σήμερα; Μάλλον ναί θα έλεγα, αλλα μάλλον μόνο λόγω της μεγάλης αστυνόμευσης στο εσωτερικό, και της παρακολούθησης σχεδόν όλων των μεταναστών από αραβικές χώρες. Σε καμμία περίπτωση λόγω της εξωτερικής πολιτικής, η οποία μάλλον έχει δυσκολέψει τα πράγματα...
Πάντως οι κάτοικοι του Μανχάτταν όπως και των άλλων δήμων της Νές Υόρκης, με την εξαίρεση του Στάτεν αΐλαντ, δεν πίστεψαν ότι ο Μπούς είναι η λύση στις τελευταίες εκλογές. Η αλήθεια είναι ότι το βρήκα πολύ δύσκολο να πιστεψω ότι τον ψήφισαν οι Αμερικάνοι πρίν δύο χρόνια και η βραδυά των εκλογών ήταν μια πολύ μεγάλη απογοήτευση...Μου πήρε λίγο καιρό να καταλάβω ότι μπορεί και ο μέσος αμερικάνος της Νεμπράσκα να φοβάται ότι τα χωράφια με τα καλαμπόκια του μπορεί να είναι τρομοκρατικός στόχος. Εν τέλει αυτοί οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι της "μέσης Αμερικής" μπορεί να ψηφίζουν Βούς απλά επειδή μισούν τους πλούσιους ψιλομήτες από τα Βορειοανατολικά, ενώ ο Βούς προβάλλει την εικόνα του μέσου αμερικάνου που πάει στο Ράντσο του στο Τέξας και κόβει ξύλα στον ελευθερο του χρόνο. Ενώ αυτή η είκονα ήταν ενδεχομένως πραγματική για τον Ριγκαν, δεν έχει καμμία σχέση με τον Μπούς, που είναι ένα πλουσιόπαιδο μεγάλης πολιτικής οικογένειας, πήγε σε ελιτίστικο σχολείο-πανεπιστήμιο, και οι γνωριμίες του μπαμπά του τον ξελάσπωσαν όταν απέτυχε στις επιχειρήσεις του. Ούτε στρατό δεν πήγε καλά καλά...
4 σχόλια:
Καλημέρα ξεκάλτσωτε.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι οι Αμερικάνοι είναι πιο ασφαλείς σήμερα. Όση αστυνόμευση κι αν υπάρχει, απέναντι σε ανθρώπους πρόθυμους να θυσιαστούν δε μπορεί να είναι νομίζω αποτελεσματική. Ακόμα περισσότερο όταν η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ πυροδοτεί τα μέγιστα δυνατά αισθήματα επιθετικότητας και εκδικητικότητας απέναντι σε όσα αυτή η χώρα διαπράτει. Διάβαζα πρόσφατα στο New Yorker ένα άρθρο σχετικά (http://www.newyorker.com/talk/content/articles/060911ta_talk_hertzberg ), είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο το πως οι Αμερικάνοι κατάφεραν να μεταστρέψουν την κοινή γνώμη εναντίον τους... (το άρθρο είναι πολύ καλό, διάβασε το αν θες). Αλλά ακόμα και αν εξακολουθείς να πιστέυεις ότι η Αμερική είναι πιο ασφαλής σήμερα από ότι πριν 5 χρόνια, σε ρωτώ: τι αξία έχει αυτό όταν ο μέσος Αμερικάνος είναι 10 φορές πιο -όχι φοβισμένος- αλλά τρομοκρατημένος... Όσο για το γιατί οι "απλοί" κάτοικοι των κεντρικών πολιτειών ψηφίζουν ρεπουμπλικάνους, περισσότερες "απαντήσεις" προσεχώς.
http://www.newyorker.com/talk/content/articles/060911ta_talk_hertzberg
ολόκληρο ο σύνδεσμος για το άρθρο, έκανα λάθος πριν.
α, και το ασφαλής Αμερικάνοι, με ει!
:ο)
http://www.newyorker.com/talk/content/articles/
060911ta_talk_hertzberg
γκρρρ... ιδού ολόκληρος ο σύνδεσμος...
Το έχουμε ξανασυζητήσει. Είναι πιο ασφαλείς εκ του αποτελέσματος. Δεν είναι ζήτημα πίστης. Η πραγματικότητα/εμπειρία λέει ότι δεν έχει γίνει τίποτα τα τελευταία πέντε χρόνια.
Το έχω διαβάσει το άρθρο του Νεουορκέζου αλλά, άλλο πράγμα η κοινή γνώμη άλλο πράγμα η τρομοκρατία. Ο μέσος Αμερικάνος δεν ξέρω αν είναι παραπάνω φοβισμένος, ένα πρωτοσέλιδο των ΝΥΤιμες πρίν λίγες μέρες δεν έλεγε αυτό. Και εν τέλει αυτοί κρίνουν τι αξία έχει το να είναι φοβισμένοι, ψηφίζουν και αποφασίζουν... (Υποθέτω είναι παρόμοια η αξία με το πόσο ακριβή είναι η βενζίνη.)
Για τα URL, πρέπει να βάζεις λίνκ με κάποιο τάγκ, για να φαίνεται καλύτερα.
Δημοσίευση σχολίου