25.11.06

Δεκαπέντε χιλιάδες και μία


Μέρα ευχαριστιών την πέμπτη και ευχαρίστησα το θεό που ακόμα μια μέρα τελείωσε...Τρείς εβδομάδες μείναν.

Οι κοινωνικές εκδηλώσεις είναι κάποιες φορές περίεργες. Όταν αναρωτιέσαι, τι κάνω εγώ εδώ; Δε χρειάζεται να σε συνδέει κάτι με μια παρέα για να περάσεις καλά. Όμως συνήθως έχει κάτι να μοιραστείς. Μετά από λίγα χρόνια, τους ξέρεις όλους, δεν έχει μείνει τίποτα να μοιραστείς. Επιφανεικά πράματα και κουβέντες. Μαλακιούλες από εδώ και από εκεί, κουράστηκα από όλα αυτά. Μάλλον ήρθε και η ώρα μου να την κάνω σιγά σιγά...


1 σχόλιο:

IdentityCafe είπε...

widespread phenomenon αγαπητε μου...δεν χωραει πουθενα ο ανθρωπος τελικα