28.1.07

Παρίσι, Άμστερνταμ ή Βερολινο...

Μετά τα ταξιδάκια στην Ευρώπη και τους κουραμπιέδες στην Ελλάδα πίσω στην πραγματικότητα της Αμερικής. Ο χρόνος στην Ελλάδα διαφορετικός, δεν ξέρω καν γιατί μου αρέσει η Αθήνα. Όμως τι γεύση μένει; Μάλλον πικρίας. Δυστυχώς η Ελλάδα θα μείνει τόπος διακοπών για αρκετά χρόνια ακόμα. Γιατί ρε παιδιά τόση μιζέρια...

Εδιτ- και επειδή μου είπανε ότι είμαι γκρινιάρης, δεν ειναι γκρίνια,

μάλλον στενοχώρια είναι...

4 σχόλια:

Giannis είπε...

Δεν είναι μιζερια, αυτό που νιώθεις, είναι νομίζω το κενό που νίωθεις, όταν φεύγεις από το τόπο σου. Γιατί δεν παέι να ζείς 50 χρόνια έξω, άμα έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει Ελλάδα τότε όλα θα είναι διαφορετικά, η πατρίδα θα είναι πάντα εκει πίσω.
Και εγώ έφυγα μάλλον για τους ίδιους λόγους με σένα και μάλλον μετάνιωσα που δεν διάλεξα τη φιλελεύθερη Αμερική παρά ήρθα στη στενοκέφαλη Ευρώπη, but anyway.

Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα,
ξέρεις το πρώτο πτυχίο ήταν Φυσικό Θεσαλλονίκης οπότε λατρέυω αυτά που κάνεις, αν κατάλαβα καλά από τα συνφραζόμενα.

Κ. είπε...

Δεν έχω πρόβλημα με την στενοκέφαλη Ευρώπη, η την "φιλελεύθερη" Αμερική, όμως στενοχωριέμαι όταν ρωτάω τον ευταό μου αν θα ήθελα να ζήσω στην Ελλάδα και με ενοχλούν τόσα πράγματα.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είσαι γκρινιάρης, αλλά και να ήσουν, τί πειράζει; Εμείς στην Ελλάδα είμαστε large άνθρωποι!
Μέχρι να χρειαστεί να αναρωτηθείς σοβαρά αν θέλεις να ζήσεις στην Ελλάδα, ίσως να έχουμε αλλάξει κάποια πράγματα... Και σίγουρα, η προοπτική να σε έχουμε εδώ είναι ισχυρό κίνητρο!

Giannis είπε...

Και εμένα έχουν αρχίσει να με απασχολούν τέτοια ζητήματα, αν θα πρέπει να επιστρέψω στην Ελλάδα ή να μείνω έξω.

Και να σου πω την αλήθεια λίγο πολύ τρελάινομαι, αυτό που διάλεξα να κάνω δεν υπάρχει στην Ελλάδα, δηλαδή δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής...

και το κακό είναι οτι ζώντας στο εξωτερικό έχει κανείς την δυνατότητα να συγκρίνει, και να δει με άλλο μάτι τα τεκμενόμενα, έχεις δίκιο σε αυτό που λες